ט' סיון תשל"ה
לקמן חלק ממכתב הרב אהרן גאלדשטיין שכתב לרבינו בעת היחידות ומענה רבינו בעת היחידות [בקטע אחד הושמטו ענינים אישיים]:
ב"ה. יום ב' פרשת נשא, ט' סיון ה'תשל"ה.
כ"ק אדמו"ר שליט"א
לערך ביום א' פרשת שלח כ"ב סיון הבעל"ט, ניסע בשליחות לעיר "ען ארבער, מישיגען". והננו מבקשים את ברכת כ"ק אדמו"ר שליט"א שנצליח בעבודתינו בהצלחה רבה ומופלגה, הן בארגון הבית חב"ד גופא, והן בהארגון להכניס שם כו"כ יהודים, לקרב אותם, ולחנך אותם על טהרת הקודש, ולראות מהם פירות ופירי פירות עד סוף כל הדורות. וכ"ז יבוא ע"י מנוחת הנפש ומנוחת הדעת, ושיהי' לי זמן ונפש לקבוע עתים ללימוד התורה, ולהתפלל בכוונה הרצוי', און מען זאל אויספירן דעם רצון פון רבי'ן שליט"א.
מצו"ב שיחות קודש משנת תשל"ב-ה, והוא בהתאם למה שאמר כ"ק אדמו"ר שליט"א באמצע ההתוועדות של ש"פ שמיני וש"פ במדבר ש.ז. שרוצה שישלחו אליו את השיחות ק', הרי נתעוררתי מזה, וחשבתי בהיות שכבר בשנים האחרונות לערך משנת תשכ"ז התחלתי לרשון לעצמי את השיחות ק' בעיקר מן שבתים, בעיזור של חזרת החוזר הרב יואל שי' כהן, ומונח אצלי השיחות ק' כמעט מכל השבתים עד היום הזה. חשבתי אפשר שיהי' כדאי שאמסור העתקה מהם לכ"ק אדמו"ר שליט"א, אע"פ שהם אינם מדוייקים כלל וכלל, ועשיתי זאת רק על אחריותי, וישנם שם כמה שגיאות וטעותים הן בתוכנם והם בלשונם, אשר לכן שאלתי את המזכיר הרב גראנער אם הוא ענין למסור אותם או לא, וענה באופן חיובי שבודאי כדאי למסור אותם, ועשיתי מהם פאטא-סטאט, ומצו"ב השיחות קודם משנת תשל"ב-ה שלא יצאו לאור (לע"ע עכ"פ) מן הנחות התמימים או ע"י ועד להפצת שיחות.
ויהי רצון שעי"ז אגרום נחת רוח רב לכ"ק אדמו"ר שליט"א, ושאמשיך להיות לי געשמאק אין די שיחות ומאמרים של הרבי שליט"א.
אהרן יעקב בן חנה פריווא אסתר פארדל בת רבקה גיטל גאלדשטיין
יחידות:
אד"ש: די הנחות האָסטו אַליין געטאָן אַלץ אַ יחיד פון זכרון?
עניתי: שזה אַליין.
אד"ש: דו שרייבסט דאָך אַז דאָס איז פון הנחת הת'?
עניתי: כתבתי שזה חוץ מהנחת הת', ושכתבתי אותם ע"י החזרה של ר' יואל.
אד"ש: דו האָסט דאָס געטאָן מיט אַנדערע? אַנדערע האָבן דאָס איבער געקוקט?
עניתי: שזה רק מהחזרה, ועשיתי לעצמי, ודבר שלא הבנתי שאלתי אחרים.
אד"ש: ר' יואל האָט דאָס איבערגעקוקט?
עניתי: עס איז ניט אויסגעקומען [אד"ש חשב שאמרתי איך ווייס ניט, וחזר ואמר: דו ווייסט ניט? ואמרתי עוה"פ עס איז ניט אויסגעקומען].
אד"ש: אַ גרויסער יישר כח. דאָס איז אַ גוטע זאַך. און מסתמא וועט דאָס בריינגען אַ תועלת.
אד"ש: בנוגע דאָס וואָס דו שרייבסט אַז דו גייסט אַרויספאָרן דאָרטן ביום א', דאָס ווען זיין פון דאָ הִי?
עניתי: בפשטות כן.
אד"ש: עס איז דאָך אין צוויי וואָכן אַרום.
עניתי עוה"פ: שאסע מכאן.
אד"ש: באיזה שעה, בבוקר, בצהרים או בערב.
עניתי: מסתמא אין דערפרי.
אד"ש: איך וויל דיר מאַכן אַ שליח מצוה איבערגעבן די צדקה בשעת דו וועסט אָנקומען דאָרטן, און עס איז בעסער געבן דאָס בסמיכות צום נסיעה. דעריבער אויב דו וועסט ארויספאָרן גאָר פרי זונטאָג, וועט מען איבער געבען אין משרד די צדקה אויך דאָנערשטאג אָדער פרייטאג, און דו וועסט עס נעמען פון דאָרטן.
אח"כ אמר: נו, אפשר זאָלסטו דאָס גאָר נעמען איצטער, ונתן אלי ה' דאלארן ואח"כ נטל עוד ה' דאלארן [ונתן לזוגתי] ואמר: דאָס איז פאַר אייך (לאסתר) איר זאָלט דאָס איבערגעבן צו די ערשטע פינף מיידלעך פאַרן חתונה וואָס האָבן נאָך ניט פאַרהייערט, וואָס דורך אַייערע השפעה וועלען זיי אָנהויבן צינדן נרות שבת.
אח"כ נטל חבילה של גפריתין [=גפרורים] וחיפש שם מעט ואח"כ נטל ספר א' של גפריתין ונתן לאסתר ואמר: דאָס איז פאַר אייך, ואח"כ חיפש ונתן עוד שנים ואמר: איר זאָלט דאָס געבן צו די וועמען איר האַלט עס איז נויטיק.
אח"כ הביט בתוך הפדיון ואמר: זאָל די שליחות זיין בהצלחה בהפצת המעיינות והפצת היהודת, און עס זאָל זיין דורך שמחה וטוב לבב.
ואח"כ אמר בנוגע השיחות: יישר כח נאָך אַמאָל, און מען זאָל הערן פון אייך בשורות טובות פון איצטער ביז יעמולט, און פון יעמולט און ווייטער.
אח"כ שאלתי באיזה מקום להניח השיחות והראה ליד השולחן, והנחתי אותם שם, ואמר: יישר כח אַ גרויסן דאַנק.
